Με αφορμή την δημοσίευση του “Είναι όλα μουσική” τόσα χρόνια μετά απο την πρώτη σύλληψη του, θεώρησα ώριμο και είχα υποσχεθεί ένα post στις 7 του μηνός το οποίο θα είχε σαν αντικείμενο τον Τάσο “Byrock” Μπαηράκ, έναν άνθρωπο που στιγμάτισε τη ζωή μου όσο λίγοι, έναν άνθρωπο που οι περισότεροι απο σας ξέρετε μέσω της δουλειάς που έκανε με τα Ξωτικά και ο οποίος μας αποχαιρέτησε ένα βράδυ του Ιουλίου 2004. Είχα ετοιμάσει ένα κείμενο που θα μίλαγε για το πόσο ξεχωριστός άνθρωπος και σπουδαίος μουσικός ήταν ο Τάσος, είχα σκεφτεί να ανεβάσω και ένα (μικρό) κομμάτι απο τη μουσική του, μερικές φωτογραφίες του.
Στο μεσοδιάστημα μέχρι να έρθει η 7/7 αποφάσισα να μην το κάνω αυτό το post. Γιατί θεωρώ οτι κάτι τόσο σημαντικό δεν μπορεί να γίνει επιτελεστικά εν είδει χάπενινγκ στην επέτειο του θανάτου του. Γιατί πράγματα τόσο σημαντικά, είναι αναντίστοιχο να τα βάζεις σε τόσο εθιμοτυπικά κουτάκια και να τα πετάς εκει έξω με μόνο εφόδιο ένα πασάλειμα για χάρη της δικής σου ευκολίας. Γιατί στη τελική δεν θρηνούμε τον θανατό του, αλλά γιορτάζουμε τη ζωή του. Αυτή που κάποιοι απο μας ήμασταν τυχεροί να γίνουμε μάρτυρες, να ζήσουμε μαζί του και να αλληλοδιαμορφωθούμε.
Για αυτό το λόγο, τις επόμενες μέρες θα αρχίσει μια μεγάλη δημοσίευση πολλών κομματιών του Τάσου μέσα απο το youtube κανάλι
http://www.youtube.com/user/byrockmusic καθώς επίσης και ότι άλλου υλικού αποφασίσουμε οι συγγενείς και φίλοι του Τάσου μέσα απο τις δομές που θα αποφασίσουμε. Συντονιστείτε και enjoy the ride.
7/7/04
S.N.D.